این روزها که دلم شکسته است یاد حرفهای پدر ژیتو افتادم
که میگفت:پینوکیو،چوبی بمان!
آدمها سنگی اند،دنیایشان زیبا نیست...
اما این روزها آرامم آن قدر که
در هیچ خیابانی گم نمی شوم.
این روزها آسان تر فراموش میکنم.
اشکی نیست
بهانه ای نیست
این روزها تنها آرامم....
آن قدر آرام که نکند مرده باشم و خودم هم ندانم